Een weeffout in onze sterren - john green

Korte inhoud

Hazel Grace Lancaster is zestien jaar en terminaal. Ze had eigenlijk al dood moeten zijn, maar een wondermiddel rekt haar leven. Hazels moeder vindt dat ze naar de praatgroep moet gaan om vrienden te vinden. Hazel wil eerst niet, maar gaat dan toch. In de praatgroep loopt ze Augustus Waters letterlijk tegen het lijf. Ze hebben een gemeenschappelijke vriend, Isaac en worden zelf ook bevriend. Augustus heeft al snel een oogje op Hazel, maar zij wil geen relatie, omdat ze op een dag dood zal gaan en ze wil zo weinig mogelijk mensen verdriet bezorgen. Toch zal ze niet kunnen weerstaan aan zijn charmes. Samen zullen ze een aantal moeilijke, maar ook mooie gebeurtenissen beleven.

Waar en wanneer

Het verhaal speelt zich af in het Amerika van nu. Hazel woont, net als Augustus, in het stadje Indianapolis in Indiana. Daar speelt het verhaal zich grotendeels af bij Hazel en Augustus thuis, maar ook in het ziekenhuis en in de praatgroep.

Amsterdam is natuurlijk ook een belangrijke omgeving in het boek. Hazel en Augustus gaan naar Amsterdam om de schrijver Peter van Houten te ontmoeten.

Hoofdthema

Het hoofdthema van het boek is liefde in tijden van ziekte. Er wordt in het boek zowel gefocust op de liefde tussen Hazel en Augustus, als kanker en hoe het hun leven beïnvloedt. Hun ziekte is wat hen bindt, maar uiteindelijk ook wat hen van elkaar wegrukt.

Eigen appreciatie

Heb je dit boek al eerder gelezen? Wat vond je nu anders?

In april 2014 heb ik The fault in our stars al gelezen in het Engels. Ik had er toen erg van genoten en was er helemaal van in de ban. Ik zag dus geen andere optie dan het nog een keer te lezen, maar dan in het Nederlands. Ik moet wel zeggen dat sommige uitspraken beter klinken in het Engels dan in het Nederlands. De metaforen en beeldende taal die Augustus door heel het boek hanteert, komt voor mij nogal geforceerd over in het Nederlands. Misschien had dit anders geweest, moest ik eerst de Nederlandse versie gelezen hebben.

Zie je de gebeurtenissen door de ogen van één of meerdere personages? Past dat goed bij het verhaal?

De gebeurtenissen worden verteld vanuit het standpunt van Hazel. Zij is eveneens het hoofdpersonage. Ik vind dat de auteur er goed aan heeft gedaan om voor dit perspectief te kiezen, want het geeft ons een goede blik op hoe een adolescent omgaat met een ziekte als kanker. Je zou kunnen zeggen dat de schrijver, John Green, geen idee heeft hoe Hazel zich voelt, maar hij heeft zelf in een kinderziekenhuis gewerkt en werd dus dagelijks geconfronteerd met zieke kinderen en jongeren. Hij is ook in contact geweest met een jong meisje, Esther Earl, die zelf kanker had en ondertussen is overleden. Haar ouders hebben ook een boek uitgebracht met stukken uit haar dagboek in, This Star Won’t Go Out.

Toen je het boek zat te lezen, zag je toen in je fantasie hoe het verhaal zich afspeelde?

Toen ik het boek las, lag de releasedatum van de film al vast. De acteurs waren dus ook al bekendgemaakt. De hoofdpersonages Hazel en Augustus, respectievelijk gespeeld door Shailene Woodley en Ansel Elgort had ik dus al op posters en sociale media gezien, maar meer personages ben ik niet gaan opzoeken, zodat ik die zelf nog kon proberen invullen om later, bij het zien van de film, te vergelijken. Het was dus makkelijk om elke scène voor me te zien.

Narratologisch aspect : auteur

John Green is een Amerikaanse schrijver, geboren in Indianapolis, Indiana op 24 augustus 1977. Hij heeft Engels en godsdienstwetenschappen gestudeerd en op een bepaald punt in zijn leven wilde hij zelfs priester worden.

Hij is getrouwd met Sarah en samen hebben ze een zoon, Henry, geboren op 20 januari 2010 en een dochter, Alice, geboren op 3 juni 2013.

Voor hij zich fulltime op het schrijven stortte, werkte Green enkele maanden als aalmoezenier in een kinderziekenhuis in Ohio. Daar besloot hij dat hij een boek wou schrijven over mensen die moeten leren omgaan met het verliezen van een geliefde. Daarnaast heeft hij ook boeken gerecenseerd voor Booklist en radioprogramma’s gemaakt.

Voor zijn laatste boek, The fault in our stars, heeft hij twee maanden in Amsterdam doorgebracht om het af te schrijven.

Samen met zijn broer, Hank Green heeft John een kanaal op YouTube, waar ze al sinds 2007 videoblogs posten. Ze noemen zichzelf de VlogBrothers. Sinds dan hebben John en Hank evenementen gelanceerd zoals Project for Awesome en VidCon. Ook hebben ze 11 online series gecreëerd, waaronder Crash Course, een educatief kanaal over literatuur, geschiedenis en wetenschap.

Andere (meester)werken van John Green zijn Looking for Alaska of Het Grote Misschien, Paper Towns en An Abundance of Katherines of Negentien keer Katherine. Hij heeft er ook twee samenwerkingen opzitten met andere auteurs. Dit zijn schrijverscollectieven. Will Grayson, Will Grayson heeft hij samen met David Levithan gecreëerd en Let it Snow met Maureen Johnson en Lauren Myracle.