Creatief schrijven: expositie en flashback

DEEL A - Expositie

Je zou deze plek magisch kunnen noemen, maar toch voelt er iets niet goed. Het gelach en gezang klinken allesbehalve positief in haar oren. Had ze dit wel moeten doen, helemaal in haar eentje? Mensen zullen haar aanstaren. Mensen zullen gaan roddelen. Ze zou beter omkeren, haar sjaal rond haar hals wikkelen zodat zo weinig mogelijk zichtbaar is voor de andere bezoekers – ze wilt hen het trauma immers besparen – en terug op de trein stappen. Ze twijfelt nog, maar voor nu wil ze het nog even volhouden. Ze sluit haar jas knoop per knoop. Ze voelt dat de laatste knoop loshangt. Ze trekt hem er in een ruk af en stopt hem in haar jaszak. Ze houdt de knoop nog even vast tussen duim en wijsvinger. De knoop draait ze enkele keren rond en wrijft er met haar zachte vingers liefkozend over. Ze denkt aan de persoon die haar de jas – met de loshangende knopen – cadeau had gedaan. De zwarte lange jas reikt tot net boven de knieën. De lengte van haar jas is eigenlijk van geen belang. Er is immers niks mis met haar benen; het is haar gezicht dat ze zou moeten verstoppen.

DEEL B - Flashback

Het hongergevoel lijkt zich te verspreiden van haar onderbuik naar haar hersenen. Toevallig bevindt een eetkraampje zich net achter haar rug. Er staat even niemand, dus dit is haar kans. Ze schikt de sjaal nog even goed en stapt dan op het kraam af. Ze bestelt een loempia bij het kleine Aziatische vrouwtje dat net boven de toog uitsteekt. Ze neemt de aangeboden loempia en zet enkele stappen richting het afdak. Hier hoeft ze zich niet bekeken te voelen en kan ze rustig genieten van de loempia. Ze neemt de eerste hap. De knapperigheid van het deeg wordt meteen vervaagd door de levendige smaken binnenin. Ze bevindt zich op het speelplein. Lachend en af en toe een hap nemend van haar cilindervormig stukje hemel heeft ze geen idee van het groepje dat zich nu dreigend achter haar bevindt. ‘Freak’ hoort ze nog net wanneer ze hard tegen de grond smakt; nog steeds met de loempia in haar hand. De levendige smaken vervagen en enkel het harde knapperige omhulsel blijft hangen in haar mond.

VOORBEREIDING

DEEL A

Stap 1: Foto kiezen (persoon)

Stap 2: 6 trefwoorden die iets typerend zijn voor uiterlijk figuur (adjectieven)

dubbel - mooi - bang - angstaanjagend - triestig - misvormd

Stap 3: Bedenk een voornaam

Naam: Fiona

Stap 4: Bedenk een leeftijd

Leeftijd: 23 jaar

Stap 5: Bedenk een beroep (bij kind: hobby’s, manier van leven)

Beroep: telefoniste

Stap 6: 6 trefwoorden die iets zeggen over het karakter/innerlijk (adjectieven)

vriendelijk - behulpzaam - betrouwbaar - onzeker - paranoïde - fijngevoelig

Stap 7: Foto kiezen (locatie)

Stap 8: Je staat zelf op die plaats (kijk 360° rond) – Hoe ziet de plek eruit? Wat hoor je? Wat ruik je? Welke sfeer hangt daar? Waarmee associeer je die plek?

Ondanks de laag sneeuw die het magische landschap in een wit deken heeft gewikkeld, zie je toch nog kleuren. Kinderen lachen en zingen. Ouders roepen hun kinderen na om dichtbij te blijven. De geur van warme wafels hangt in de lucht. Er hangt een gelaten sfeer; iedereen is gebeten door de magische Disnet-kriebel. Met de plek kan je geluk, jeugdigheid en vrolijkheid associëren.

Stap 9: ‘lange jas’

Stap 10: Kledingstuk linken met personage – 2 zinnen

Het meisje draagt een beige zwarte lange jas om zichzelf te verwarmen en – al wil ze dat misschien niet toegeven – zich te verbergen. Ze draagt hierbij ook een grote wikkelsjaal die haar gezicht zo goed als mogelijk verhuld.

Stap 11: 3 zinnen waaruit opgemaakt kan worden dat het kledingstuk door een tweede figuur bewust/onbewust werd achtergelaten

Het meisje kreeg voor haar verjaardag twee tickets naar Disneyland en een warme winterjas, aangezien de trip gepland was voor eind december. De persoon die de cadeaus had gegeven en die zou meegaan kon door onvoorziene omstandigheden niet meer meegaan en het meisje twijfelde of ze nog wel zou gaan. Ze besliste om voor een keer iets voor zichzelf te doen en te genieten van de trip.

Stap 12: Schrijf korte tekst (begin van het verhaal) – locatie beschrijven en daarna inzoomen op kledingstuk – personage niet meteen betrokken bij het verhaal, personage kijkt eventueel toe (mysterieus), personage mag nog niet spreken, naam mag nog niet vernoemd worden. Trage aanloop

(zie bovenaan)