Fictieautobiografie
Boeken waren zoals bij velen al snel betrokken in mijn leven. Aangezien ik zelf nog niet kon lezen, lazen mijn ouders me vroeger voor uit onder andere het sprookjesboek van de gebroeders Grimm, de boekjes van Nijntje, Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt en Studio 100 zoals die van Kabouter Plop en Samson&Gert. Naarmate ik zelf begon te lezen, las ik deze dan ook het liefste. Waarschijnlijk omdat ik de verhalen al door en door kende en dat het daarom makkelijker was om te lezen. Ook de boeken van de Disneyclub, waarvan ik lid was, waren heel leuk om te lezen. Alle leden kregen elke maand een boekje thuis opgestuurd. Toen ik echt begon te begrijpen wat ik las, kreeg ik de volledige boekenserie van Tiny. Deze boeken waren enorm leuk om te lezen omdat de verhalen gingen over een meisje van mijn eigen leeftijd op dat moment, die dingen deed die ik zelf ook deed in het dagelijkse leven. Het waren ook aantrekkelijke boeken omwille van de mooie tekeningen op de kaft en in het boek. Naar de televisie heb ik ook vaak gekeken. De zender die het meeste opstond was, zoals bij de meeste kinderen van die leeftijd, natuurlijk Ketnet. Alleen ’s morgens stond vtm op omdat daarop Plop uitgezonden werd. Ik denk dat ik ook wel eens naar de cinema ging om de meest recente tekenfilm te gaan beoordelen. Thuis keek het liefste naar Disney-films zoals De Leeuwenkoning, Asspoester, … Deze vind ik nu zelfs nog leuk om te kijken.
De boeken die ik het liefst gelezen heb in het begin van de lagere school, waren die van Geronimo Stilton, die kon ik wel op een dag uitlezen. Je werd er echt volledig ingezogen. Natuurlijk ben ik er nu wel te oud voor geworden, maar wanneer ik er eentje in de winkel zie, blader ik er wel eens stiekem door. Ook interesseerden strips me erg, vooral omdat er thuis veel aanwezig waren. Mijn ouders kochten de aangepaste kinderversie van Suske&Wiske voor mij. Daarna volgden de strips van K3, De M-kids, Spring, …
Rond het derde leerjaar van de lagere school had ik leesniveau 9 behaald en werden de bezoekjes aan de bibliotheek frequenter. Zo ging ik elke vrijdag met mijn mama naar de bibliotheek om een boekje uit te kiezen. Op school was er ook een bibliotheek aanwezig, waar we af en toe een of meer boeken, die bij ons leesniveau aansloten, mochten lenen om thuis te lezen. Dat vond ik heel leuk.
Boekbesprekingen of spreekbeurten vond ik ook altijd heel leuk. Ik vond het altijd interessant om te horen welke boeken mijn klasgenootjes hadden gelezen. Toen ik naar het middelbaar ging vond ik het nog steeds interessant om te horen wat medeleerlingen te zeggen hadden, maar zelf vertellen vond ik in het begin vreselijk. Boeken lezen deed ik ook niet vaak alleen als het verplicht was. Ik las veel liever magazines en modebladen, dat doe ik nog steeds, maar ik vind het nu ook niet meer zo erg om eens een gewoon boek te lezen. Ik lees nu veel liever dan de eerste vijf jaren van het middelbaar.
De beste boeken die ik heb gelezen, heb ik dan ook in het laatste jaar gelezen. The fault in our stars en Looking for Alaska van John Green horen daar al bij. De sterke inhoud en de typerende schrijfstijl van Green hebben mij hier vooral aangesproken. Een ander boek dat ik heel graag gelezen heb, was The Kite Runner van Khaled Hosseini. Het gaat over zo’n groot maatschappelijk probleem, waar veel mensen dagelijks mee te maken krijgen en dat is wat het echt heel interessant maakt. The perks of being a wallflower van Stephen Chbosky was dan weer een leuke manier uitgewerkt, namelijk Charlie, de protagonist, die brieven schrijft naar een onbekend persoon. Het valt wel erg op dat ik het liefst Engelstalige boeken lees, maar toch is er één Nederlands boek dat echt een indruk op me heeft gemaakt, namelijk Joe Speedboot van Tommy Wieringa. Toen onze leerkracht dit boek had opgegeven, waren mijn verwachtingen eigenlijk heel laag, maar het heeft mij echt enorm verrast. Mijn favoriete auteur is op dit moment toch John Green. Gewoon omdat ik van hem al meerdere boeken gelezen heb en omdat hij me nog niet teleurgesteld heeft.
Op vlak van Tv-series en films heb ik niet echt favoriete genres. Ik kijk wel enorm graag naar televisie, moet ik toegeven. Series volg ik niet alleen gewoon op TV, maar ook op internet kijk ik series die nog niet uitgezonden worden in België. Mijn favoriete series zijn onder andere Chicago Fire, Criminal Minds, Person of Interest, Awkward, Pretty Little Liars, ... Ook films kijk ik regelmatig, toch minstens één of twee per week. De romantische films van Nicholas Sparks vind ik natuurlijk, zoals bijna elk meisje, heel leuk om te zien. Het andere uiterste, namelijk klassieke horrorfilms, kijk ik ook bijzonder graag. Een favoriete acteur of actrice heb ik ook niet echt, maar er zijn natuurlijk wel acteurs of actrices waar ik alle films al van heb gekeken.
Het theater bezoek ik niet heel vaak. Het jeugdtheater heb ik wel bezocht vroeger, volgens mijn moeder, maar daar kan ik mij weinig bij voorstellen. Musicals en dansvoorstellingen heb ik wel vaak bezocht en dat doe ik nog steeds met plezier. In het middelbaar hadden enkele leerkrachten iets opgestart, namelijk LuCS, waardoor we goedkoper naar theater- en dansvoorstellingen konden gaan. Dit zette de leerlingen echt wel aan om vaker naar het theater te gaan. Het was dus een heel goed concept.