Mijn literair competentieniveau bevindt zich volgens mij in niveau 4; het interpreterend en esthetisch lezen. Toch zou ik ook kunnen stellen dat ik tot niveau 3, reflecterend lezen, behoor. Ik betrap mezelf er namelijk vaak op dat ik naar boeken grijp uit niveau 3. Ik denk dat dit te wijten is aan het feit dat ik mezelf niet genoeg uitdaag. Ik kan me zeker vinden in de kenmerken van een lezer van niveau 4, maar ik zie ook gelijkenissen in niveau 3. Ik vind het leuk om aan het denken te worden gezet. Personages wil ik zo goed mogelijk begrijpen. Ik heb zeker belangstelling voor de literatuur en denkt graag na over de betekenis van een boek.
Joe Speedboot is één van de beste boeken die ik ooit gelezen heb. Dit boek behoort tot niveau 4. Een ander boek uit dit niveau dat ik interessant vond, was Het Dwaallicht van Willem Elsschot. In het zesde middelbaar hebben we veel aandacht besteed aan Louis Paul Boon, Willem Elsschot en Tom Lanoye. Dit zijn schrijvers waar ik mij nu meer probeer in te verdiepen. Kartonnen Dozen, Het goddelijke monster en Kaas, Lijmen en het Been staan te wachten tot ik ze uit mijn boekenkast neem.
Zoals eerder vermeld, lees ik ook vaak boeken die misschien eerder bij niveau 3 horen. Eén daarvan was de Vliegeraar van Khaled Hosseini, veruit één van de beste boeken die ik ooit gelezen heb. Andere boeken die eerder tot niveau 3 behoren, maar die ik enorm graag gelezen heb, zijn natuurlijk Een weeffout in onze sterren, Het grote misschien en Paper towns van John Green. Aangezien ik nog maar 18 ben, lees ik toch nog steeds graag over mensen van mijn eigen leeftijd.